Voordat een kind uit huis wordt geplaatst heeft het al heel wat meegemaakt. Ouders die niet bij machte waren om voor hun kind(eren) te zorgen laten, zonder dat ze dat willen, diepe sporen na in een kinderziel. ‘Mamma en pappa zijn nodig om te overleven, dus als die niet voor mij kunnen zorgen, moet ik dat maar voor hun doen’. Onbewust is dat wat kinderen dan denken. Rollen worden omgedraaid.
Jeugdzorg komt in beeld om o.a. het kind te beschermen. Keerzijde hiervan is bij veel kinderen, dat ouders uit hun rol gezet worden.
Eind december kreeg ik een opgetogen appje van één van de Worteltuinbeheerders. Eindelijk, na veel bekendheid creëren in haar netwerk, was er een afspraak gemaakt voor het eerste bezoek van kinderen en hun moeder. Eindelijk werd haar Worteltuin gezien!
Dat wordt ons voornaamste doel voor 2022: onze stichting en de Worteltuinen nog zichtbaarder maken, zodat er veel kinderen en ouders elkaar op een natuurlijke manier kunnen ontmoeten. In het afgelopen jaar hebben we ons bezig gehouden met hoe we dat het beste kunnen doen en nu gaan we aan de bak en de boer op. Want niet alleen Stichting Wortel mag gezien worden, maar vooral ouders! Ouders die gedegradeerd zijn en die, niet altijd even handig, hun rol als ouder weer terug willen pakken. In plaats van ze af te wijzen en de schuld te geven van wat er mis is gegaan in een kinderleven, willen we ze een plek geven waar ze hun kind(eren) kunnen ontmoeten. Waar ze zichzelf kunnen zijn, zich als ouder aan hun kind kunnen laten zien en waar zij hun kind zien. Want door de ogen van hun ouders ontwikkelen kinderen zich tot volwassenen die zichzelf kunnen zien!