In de Worteltuin in Olst staan ze sinds een dikke maand: twee prachtige Worteltuinhuisjes. Ze kunnen draaien en krijgen regelmatig een zetje zodat ze met hun achterkant in de wind staan. De ene keer kijken ze uit op weilanden en de andere keer op de wei van de geiten Ruth en Roelien. Ze zien hoe in de pluktuin naast hen weer druk wordt gespit, gepoot en gezaaid, zodat er straks weer een geweldige bloemenzee zal zijn.
In de Worteltuin in Olst staan ze sinds een dikke maand: twee prachtige Worteltuinhuisjes. Ze kunnen draaien en krijgen regelmatig een zetje zodat ze met hun achterkant in de wind staan. De ene keer kijken ze uit op weilanden en de andere keer op de wei van de geiten Ruth en Roelien. Ze zien hoe in de pluktuin naast hen weer druk wordt gespit, gepoot en gezaaid, zodat er straks weer een geweldige bloemenzee zal zijn.
In een schuur vlakbij horen ze gezaag en getimmer. De bouwer van de huisjes werkt in die schuur. In de afgelopen weken heeft hij daar de huisjes gebouwd voor de Worteltuin in Bosch en Duin. Toen vorig najaar de vorige bouwer aangaf te zullen stoppen met het bouwen van huisjes, zei deze buurman: dat wil ik wel gaan doen! In overleg met Stichting Wortel kwam er een eigen ontwerp. Huisjes zoals een kind huisjes tekent met schuine raampjes en een schoorsteen op het dak. Voor de korte beentjes is er een voetensteuntje.
Ze stonden nog maar net en toen kwamen er een paar flinke stormen. Maar na wat spannende uurtjes stonden ze nog gewoon fier op hun plek. En toen kwamen kinderen langs en hun pappa ook. Ze kwamen in verschillende auto’s en genoten samen van de tuin. De huisjes waren dan een plek waar ze even konden zitten. In het zonnetje of juist uit de regen. Dicht bij elkaar in één huisje of verdeeld over de twee huisjes. De Worteltuinhuisjes werden gedraaid zodat ze pasten bij wat er nodig was.
Helaas is er sinds een paar weken sprake van gedwongen leegstand van de huisjes, maar ze wachten geduldig op betere tijden.